Enige weken geleden schreef ik over de zoektocht van werkend en besturend Nederland. Thuis werken, video vergaderen, tussendoor de was ophangen en het gras maaien. We merkten dagelijks de enorme impact van corona op ons leven. Mijn vorige weblog eindigde ik met de hoop dat we elkaar binnen het waterschap weer fysiek zouden kunnen gaan zien. Dat is gelukt, maar het ging niet zonder horten of stoten.
Kijkje in de keuken
Allereerst het digitaal vergaderen gaf een mooi kijkje in de keuken van de deelnemers. Er komen leuke huiselijke tafereeltjes langs van partners met kopjes koffie, katten en kinderen die aandacht vragen of even zwaaien naar al die mensen op het beeldscherm. Je krijgt met digitaal vergaderen letterlijk een inkijkje in het privéleven van mensen thuis en ik vind dat wel wat hebben.
Hilariteit
Soms was het ook hilarisch. Een paar voorbeelden. Er was er een bestuurder die vanuit de woonkamer vergaderde. Dat leverde een mooi huiselijk plaatje op. Manlief aan het vergaderen, terwijl vrouwlief (op de achtergrond) op de bank naar de tv keek. Het geluid van de tv was duidelijk hoorbaar. Plotseling staat vrouwlief op van de bank en zet de tv zachter. Kennelijk werden de jengelende geluiden van de spelshow onze bestuurder ook te dol.
Tijdens onze laatste digitale vergadering was één van onze bestuursleden, duidelijk hoorbaar, aan het bellen. De vergadering was nog niet begonnen, dus dat kon. Wat de beller zich niet realiseerde was dat zijn collega-bestuurders allemaal mee konden luisteren en dat de internetstream al open stond. Hilarisch werd het toen de goede man het gesprek eindigde met een “nou, doeg”. Dat had hij beter niet kunnen doen, want uit ruim twintig kelen klonk plots ook een meewarig “nou, doeg”.
De dialoog ontbreekt
Het had wel iets, maar het digitaal vergaderen is toch echt een noodverband en zal dat, zeker voor grote groepen, ook altijd blijven.
Digitaal vergaderen kost veel energie en inspanning om de aandacht erbij te houden. En, misschien nog wel belangrijker, er is geen echte sprake van dialoog. De besluiten gaan door, maar de dialoog ontbreekt veelal.
Daarom zijn we al in een vroeg stadium gaan nadenken over het fysiek vergaderen. Zou het mogelijk zijn om de vergaderzaal van het bestuur zodanig in te richten dat we weer fysiek op een veilige manier bijeen konden komen? Het denken werd omgezet in daden en zo kwam het dat op 24 juni het Algemeen Bestuur fysiek bijeenkwam in het Waterschapshuis te Veendam. De ruimte voorzien van glazen schotten en looplijnen.
Na drieënhalf uur sluit ik de prachtig verlopen vergadering met veel dialoog. Zo kunnen we nu ook in coronatijd op een fatsoenlijke manier als openbaar bestuur bijeenkomen. Ik vind dat een verademing.
Blijf gezond!
Voor vragen en opmerkingen kunt u mij mailen
